Je voelt het meteen wanneer je voet aan wal zet. De zon hangt laag, de lucht ruikt naar zee en jungle, en het water is zo helder dat je zelfs de schaduw van je tenen op het zand ziet. Dit is Koh Kood – of zoals de locals zeggen: Koh Kut. Geen luidruchtige scooters, geen strandverkopers met neonhoeden, geen hotelketens die de horizon blokkeren. Alleen stilte. En ruimte.
Het begon allemaal op het vasteland, bij de pier van Laem Sok. Terwijl we wachtten op de ferry, was het eerste advies dat ik kreeg van een andere reiziger: “Pin nu alvast genoeg geld. Op Koh Kood zijn er amper werkende pinautomaten.” Gelukkig had ik zijn waarschuwing serieus genomen, want eenmaal op het eiland bleek hij gelijk te hebben. Er staat hier en daar wel een ATM – in Klong Chao bijvoorbeeld – maar of die werkt, is elke dag weer een verrassing. Cash is koning op dit eiland.
✨ Een eiland dat je niet probeert te imponeren
Wat Koh Kood zo bijzonder maakt, is dat het je nergens toe dwingt. Je hoeft niets, en er is ook niets dat je iets opdringt. Geen muziek uit strandbars, geen hordes backpackers op slippers met buckets in de hand. Alleen een paar houten bungalows onder de palmen, een hangmat die zachtjes wiegt in de wind, en een hond die midden op de zandweg in slaap is gevallen.
Dit eiland is nog écht. Alsof het vergeten is door de toeristenfolders. Je vindt er maar een handvol resorts: en zelfs die zijn kleinschalig en verstopt tussen het groen.
🏝️ Stranden waar je stil van wordt
De stranden zijn een verhaal op zich. Bij Ao Tapao voelde ik me alsof ik in een ansichtkaart was beland; wit zand, zacht ruisende palmen, en niemand in de wijde omtrek. Bij Bang Bao Bay snorkelde ik langs het rif terwijl een school kleine blauwgekleurde visjes voor me uit schoot.
Maar het was Ao Noi Beach dat me het meest raakte. Ik vond het toevallig, aan het eind van een hobbelige zandweg. Geen bordje, geen faciliteiten, alleen een paar vissersboten in de verte en het geluid van de golven. Hier bleef ik uren. Alleen.
🌿 Tussen jungle en watervallen
Het binnenland van Koh Kood is minstens zo indrukwekkend. Dichte jungle, kleine dorpjes, stoffige wegen. Op de scooter reed ik van baai naar baai, stopte bij een eenvoudige warung voor pad thai en een glimlach. Onderweg ontdekte ik de Klong Chao waterval – verkoelend, helder, verscholen tussen bomen.
Geen rijen. Geen entreebewijs. Alleen natuur. En rust.
🌅 En dan dat gevoel…
Op Koh Kood gebeurt er iets met je. De dagen rekken zich uit, je telefoon ligt steeds vaker ergens achtergelaten, en ineens merk je dat je adem dieper gaat. Je praat zachter. Je slaapt beter. Je komt aan op een eiland, maar eigenlijk kom je vooral weer even bij jezelf.
Wil je Thailand ervaren zoals het ooit was? Ga naar Koh Kood. Maar pin wel even wat extra cash – je wilt hier niet te vroeg weg moeten omdat de pinautomaat weer eens ‘out of order’ is.
En neem de tijd. Want dit eiland laat zich alleen vinden door wie bereid is te vertragen. Laat TravelBasket je helpen in het organiseren van een bezoek aan Koh Kood.
